آقای زید آبادی و سوراخ دعا

مطلبی از آقای زید آبادی در باب رواج فحاشی و ناسزا گویی در بالاترین را خواندم و بسیار متاسف شدم. دلائل مختلفی برای این تأسف دارم. اولا، ایشان که از هتک حرمت شکایات میکنند خود به هتاکی در سطحی میپردازند که بنده در بالاترین کم دیده ام. آقای زید آبادی کاربران ناسزا گوی بالاترین را مصداق گفته ای از هنا آرنت دانسته اند، که آرنت در وصف آدلف آیخمن جلاد مشهور حکومت نازی بکار برده بود.من واقعا نمونه ای از فحاشی در بالاترین که در حد این مقایسه باشد ندیده ام. گیرم جمعی در بالاترین به حسین بد گفتند و از یزید دفاع کردند. آیا این با اعمال فردی که برنامه و ساز و کار قتل عام میلیون ها یهودی بیگناه را مدیریت کرد قابل مقایسه است؟ ثانیا، آقای زید آبادی شاکی هستند که چرا کسی به لینک حمایت از یزید منفی نداد. ایشان احتمالا جواب این شکایت را خوب میدانند. چهل سال است که اراذل و اوباش با فریاد «حسین حسین شعار ما شهادت افتخار ما» به زن و مرد و پیر و جوان حمله میکنند. حسین-به حق یا نا حق- به مظهر مزدوران ولایت فقیه تبدیل شده. برای بسیاری دشمن دشمن دوست است. اگر کسی با حسین مشکل دارد احتمالا از آنروست که نامش را بر پرچم ظلم و جور و فساد حاکم بر ایران میبیند. با یزید مشکلی ندارند چرا که آنگاه که زیر پوتین و چماق اراذل درگاه ولایت لت و پار میشوندنامش را نمیشنوند. اینکه در این جدال مظلوم کیست و ظالم کدام است را همه میدانند. آقای زید آبادی، اگر واقعا برای حسین نگرانید از جنایاتکارانی بگویید که چهل سال است خون مردم را میخورند و حسین حسین میگویند، وگرنه این ره که تو میروی به ترکستان است.

مقصود تویی، کعبه و بتخانه بهانه

اگر بپرسند بین کره شمالی و نروژ، یا میان عربستان سعودی و آلمان یکی را برای اقامت دائم انتخاب کنید چه خواهید کرد؟ به احتمال قوی غالب ایرانیان نروژ و آلمان را انتخاب خواهند کرد. در این انتخاب مطلقا به سلطنتی بودن یک سیستم و جمهوری بودن دیگری اهمیتی نخواهند داد. به این می اندیشند که حکومت محل اقامتشان دموکراتیک باشد و در آن حقوق شناخته شده در منشور سازمان ملل رعایت شوند. به این فکتر میکنند که در جایی ساکن شوند که دستگاه قضائی مستقل باشد. میخواهند به جایی بروند که فساد اقتصادی گسترده نباشد. میخواهند خود و فرزندانشان از فرصت های تحصیلی و کاری برخوردار باشند. اگر قرار باشد فردا معجزه ای روی دهد، برای من هیچ فرقی نمیکند ایران نروژ شود یا آلمان (آب و هوا به کنار). سلطنت و جمهوری دو اسم هستند. آنچه مهم است رسم حکومت است. در شرایط اسفبار امروز ایران اجازه ندهیم مزدوران دستگاه جور و فساد با براه انداختن دعوا های زرگری این آخرین فرصت ها برای نجات ایران را از ما سلب کنند. دمکراسی، حقوق بشر، اقتصاد شفاف، دستگاه قضائی مستقل، زیر هر اسمی که مردم بخواهند.